ร้อยเก้าสิบเก้า

เจมส์ มุมมอง

ห้องทำงานมืดสนิท มีเพียงแสงสีอำพันจากโคมไฟบนโต๊ะทำงาน บ้านทั้งหลังเงียบสงัด ผมรู้ว่าที่ไหนสักแห่งตรงปลายโถงทางเดิน เธอน่าจะกำลังนอนลืมตา พลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง หรือไม่ก็อาจกำลังร้องไห้ ผมควรจะกลับไปหาเธอหลังจากที่เธอบอกผม ผมควรจะพูดอะไรสักอย่าง อะไรก็ได้ แต่ผมกลับทำเฉยเมยแล้วเดินหนีออกม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ